Blog januari 2014

 

Door Mirjam Blumenthal

Deze tekst werd eerder gepubliceerd in Professionals vertellen’ op de website van Kentalis.

 

Meertaligheid is hot!

Op de één of andere manier lijkt het alsof er de afgelopen jaren een enorme toename is in de aandacht voor de positieve aspecten van meertaligheid voor de ontwikkeling van kinderen. Nu de wetenschap steeds dichter in het kinder- en babybrein doordringt, vindt men steeds meer dat het brein het goed doet met meerdere talen. Bialystock vond, in verschillende onderzoeken door de jaren heen, bijvoorbeeld onder meer dat meertalige kinderen beter zij in het negeren van niet-relevante informatie, dat zij beter zijn in multitasking, en dat de symptomen van Alzheimer zich bij meertaligen 5 tot 6 jaar later manifesteren dan bij ééntaligen. Het Frans of Engels dat we op school hebben geleerd beschermt ons volgens haar helaas niet tegen vroege Alzheimer….

Maar er is meer.

 Recent bleek in een onderzoek door onderzoekers van de Universiteit van Washington, dat ééntalige kinderen met 6 maanden onderscheid konden maken tussen de verschillende klanken in de eigen taal, maar ook in de klanken in andere talen. Tussen de 10 en 12 maanden zijn zij die vaardigheid echter al weer kwijt voor andere talen dan de ene die er in hun omgeving is. Hun brein heeft zich dus al vroeg gespecialiseerd.

Meertalige kinderen daarentegen, kunnen in de periode tussen 6 en 9 maanden nog geen onderscheid maken tussen klanken, in welke taal dan ook, maar als ze 10 tot 12 maanden zijn, kunnen ze in dit, in de beide talen die ze leren, wél. Ervaring vormt dus het babybrein, waarbij het tweetalige babybrein er weliswaar wat langer over doet, maar uiteindelijk meer heeft gewonnen: discriminatie van klanken in twee talen in plaats van één.

De hoofdonderzoeker Patricia Kuhl licht dit onderzoek toe in een verbijsterend filmpje (ondertiteld in 40 talen, waaronder Nederlands! Hoezo meertalig?) .Er is een mens nodig dat tegen de baby praat, zo blijkt, om baby’s de statistiek te laten uitvoeren die nodig is om uit te vinden welke klanken relevant zijn, en welke niet. Van alleen video of audio leren ze dat niet. Hoe zou dat zijn bij oudere kinderen? Zelf verbeeld ik me dat ik wel degelijk Engels leer door veel naar Engelstalige TV-programma’s te kijken…Maar met statistiek hou ik me dan waarschijnlijk niet bezig…

 Reageer ook!

 

Reageer ook!

{fcomment id=134}