Tweetalig vanaf geboorte, letterlijk! 

Dr. Sharon Unsworth is lid van de redactiecommissie  van meertalig.nl. Ze is verbonden aan het Centre for Language Studies aan de Radboud Universiteit Nijmegen, en gespecialiseerd in de taalontwikkeling van tweetalige kinderen. Ook is ze ervaringsexpert, als moeder van twee kinderen die Engels- en Nederlandstalig opgroeien. Zie sharonunsworth.org voor meer informatie.

Toen een nieuwe collega hoorde dat ik onderzoek doe naar tweetalige kinderen vertelde ze me onmiddellijk dat ze er thuis zelf twee heeft. En toen aarzelde ze en vertelde “Nou, ze zullen wel tweetalig worden als ze iets ouder zijn”, want, zo zei ze, de kinderen waren nog geen twee en spraken nog niet heel veel, vooral die van 8 maanden oud niet. 

Natuurlijk is er niets vreemds aan een kind van 8 maanden dat nog niets zegt: de meeste kinderen produceren hun eerste woorden pas tegen hun eerste verjaardag en de eerste woordcombinaties beginnen meestal pas rond een leeftijd van 18 maanden te komen. Maar betekent het feit dat kinderen nog weinig kunnen zeggen in elk van hun twee talen ook dat ze niet tweetalig zijn. 

Dat hangt natuurlijk af van je definitie van tweetaligheid – en die beerput wil ik hier niet opentrekken – maar er bestaat recentelijk onderzoek dat aantoont dat, en ik citeer:,“de eerste stappen richting tweetalige taalverwerving al begonnen zijn bij de geboorte”.  

De onderzoekers (Krista Byers-Heinlein, Tracey Burns en Janet Werker) maken gebruik van een techniek genaamd de “zuigreflexmethode”. Het principe van deze techniek is dat pasgeboren baby’s op een speen zuigen die aangesloten is op een speciale machine en deze meet hoe snel de baby’s aan het zuigen zijn. Intussen luisteren de baby’s naar talige klanken. Eerst luisteren ze naar de klanken van één taal en daarna horen ze klanken van een andere taal. Het idee is dat als de baby’s doorhebben dat er iets verandert, ze harder zullen zuigen. En idem dito als ze geïnteresseerd zijn in wat ze horen. De twee talen die in dit onderzoek gebruikt werden zijn Engels en Tagalog, een taal gesproken in de Filipijnen.  

Wat de onderzoekers met dit onderzoek lieten zien is dat baby’s wiens moeders  Engels spraken tijdens hun zwangerschap een voorkeur hadden voor het luisteren naar Engels, terwijl baby’s wiens moeders Engels én Tagalog hadden gesproken, geen voorkeur lieten zien voor de ene taal of de andere. En dat kwam niet omdat ze op de één of andere manier geen onderscheid tussen de twee talen konden maken. Want in een losstaand experiment wisten de onderzoekers aan te tonen dat pasgeboren baby’s van dezelfde tweetalige bevolking in staat zijn om Engels en Tagalog van elkaar te onderscheiden, zelfs al hebben ze geen voorkeur voor één van beide talen. 

Wat ik fascinerend vind aan dit onderzoek is niet alleen mijn verbazing over de verschillende technieken die onderzoekers hebben ontwikkeld om erachter te komen wat pasgeboren baby’s wel en niet kunnen, maar ook hoe vroeg kinderen die opgroeien met twee talen gevoelig voor die talen worden. Toen ik zwanger was van mijn (nu 4-jarige) dochter sprak ik zowel Engels als Nederlands, maar zeker meer Engels. Ik vraag me af of zij dezelfde gevoeligheid vertoonde als kinderen wiens moeder juist meer Nederlands dan Engels sprak. En hoe zit dat met kinderen wiens moeder drie talen spreekt … ?! Om die vragen te kunnen beantwoorden is meer onderzoek nodig. Eén ding is alvast zeker: als we de resultaten van dit specifieke onderzoek geloven, dan kan mijn collega beslist stellen dat haar twee jonge kinderen tweetalig zijn, zelfs al praten ze nog maar amper!   

Het onderzoek is hier uitgebracht: Byers-Heinlein, Krista, Burns, Tracey C., Werker, Janet F. (2010) The roots of bilingualism in newborns. Psychological Science 21: 343-348.
Zie ook de berichten op Psychology Today en Anthropologist in the Attic.

 You can read Sharon’s original blog in English by clicking the slider below.

{slider Lees verder|closed}

Bilingual from birth, literally!

 When a new colleague of mine heard that I do research with bilingual children, she promptly informed me that she had two of her own. And then she hesitated, saying “Well, they will be bilingual when they’re a bit older”, telling me that they were both under two and didn’t say very much yet, especially the 8-month-old.

There is of course nothing unusual about an 8-month-old not saying much: most children don’t produce their first word until around the first birthday and first word combinations generally only start around 18 months or so. But does the fact that children can’t say much yet in either language mean that they’re not bilingual?

That depends on your definition of bilingual of course – a can of worms I don’t want to open up here – but there is some recent research showing that, and I quote, “the first steps toward bilingual language acquisition have already begun at birth”.

The researchers (Krista Byers-Heinlein, Tracey Burns and Janet Werker) made use of a technique called the “high-amplitude sucking preference procedure”. Essentially, what they do is have newborn babies suck on a teat hooked up to special machinery which measures sucking rate. At the same time as sucking on the teat, babies listen to language sounds. First, they listen to sounds from one language, and then they hear sounds from a different language. The idea is that if the babies recognise that there’s been a change, they will suck harder. Also, if they are interested in what they hear, they suck harder. The two languages used in this study were English and Tagalog, a language spoken in the Philippines.

What the researchers in this study showed is that babies whose mothers spoke English during pregnancy preferred listening to English over Tagalog, whereas babies whose mothers spoke English and Tagalog during pregnancy showed an equal preference for both languages. And this wasn’t because they somehow couldn’t distinguish the two – in a separate experiment, the researchers show that newborn babies from the same bilingual population are able to tell the difference between English and Tagalog, even though they don’t show a preference for one over the other.

What I find fascinating about this study is not only my amazement at the techniques researchers have developed to find out what newborn babies can or can’t do, but just how early children growing up with two languages become sensitive to them. When I was pregnant with my (now 4-year-old) daughter, I spoke both English and Dutch, but definitely more English than Dutch. I wonder whether she would have shown the same sensitivity as the children whose mothers spoke more Dutch than English? And what about children whose mothers speak three languages … ?! More research would be needed to answer those questions. One thing’s for sure, though, if the results of this particular study are anything to go by, my colleague can definitely say her two young children are bilingual, even if they don’t say much yet!

The study reported here: Byers-Heinlein, Krista, Burns, Tracey C., Werker, Janet F. (2010) The roots of bilingualism in newborns. Psychological Science 21: 343-348.
See also reports on Psychology Today and Anthropologist in the Attic.

 {/sliders}