Ik heb een vraag waar jullie me misschien mee kunnen helpen. De achtergrond: mijn zoontje heeft een globale ontwikkelingsachterstand. Hij is 19 maanden maar zit zowel motorisch als psychosociaal op het ontwikkelingsniveau van een 8-9 maanden oud kind. Zijn taalontwikkeling is zeer vertraagd, hij maakt wel klanken maar brabbelt nog niet. Hij gaat één keer per week naar een revalidatiecentrum voor o.a. logopedie.

Mijn man David is Engels en we waren van plan om onze zoon tweetalig op de voeden. David praat Engels met hem en ik Nederlands. Maar nu twijfelen we of we wellicht met het Engels moeten stoppen, of dit moeten uitstellen, vanwege onze zoons ontwikkelingsachterstand. Want als alles hem zoveel moeite kost om te leren, maken we het hem met twee talen misschien te moeilijk.

Mijn vraag aan jullie is: wat zijn jullie ideeën/hebben jullie informatie/kennen jullie mensen die meer weten over tweetalig opvoeden bij kinderen met een ontwikkelingsachterstand?

Alvast heel erg bedankt!

Anne de la Croix

Beste Anne de la Croix,

Er is in het algemeen geen bezwaar tegen een tweetalige opvoeding, ook niet bij kinderen met een verstandelijke beperking. In veel gevallen is er niet echt een keuze, omdat kinderen de verschillende talen in hun leven nodig hebben. De talen worden hoe dan ook gesproken in hun omgeving, en als ze een taal missen, vallen ze buiten de conversatie zodra die taal gesproken wordt.

Kinderen met een verstandelijke beperking leren de twee talen in hun eigen tempo, waarbij de woordenschat per taal wel wat lager kan zijn ten opzichte van kinderen die één taal leren. Soms is het zo dat de woordenschat in één taal naar verwachting is, en in de andere taal, die het kind minder hoort, (veel) lager. Er is echter weinig onderzoek gedaan naar de meertalige opvoeding van kinderen met een beperking. Het onderzoek dat is gedaan naar kinderen met een verstandelijke beperking, is meestal naar de taalontwikkeling van kinderen met het Down syndroom. Zij zouden goed twee, en in sommige gevallen zelfs drie talen kunnen leren. Zie hier bijvoorbeeld de volgende Engelstalige uitleg: http://blog.bilingualtherapies.com/background-knowledge/bilingualism-and-children-with-language-andor-cognitive-disabilities/ .

De vraag is hoe uw man zich er bij voelt als hij Nederlands zou praten met uw zoontje. Veel mensen vinden het heel onnatuurlijk om niet hun eigen moedertaal te spreken, juist met een klein kind. Zij kunnen zich dan minder makkelijk uiten. De interactie verloopt minder vloeiend, en een vloeiende interactie is juist van belang om te zorgen dat uw zoontje interesse houdt voor wat iemand tegen hem zegt.

Uitstellen van de start met Engels zou ik niet zo gauw doen, omdat uw zoontje dan twee keer moet wennen: eerst als vader ineens over gaat op Nederlands, later als hij weer Engels gaat spreken. Maar ik ken u, uw situatie, en uw zoontje natuurlijk niet, dus dat maakt het moeilijk om een specifiek advies te geven. Een reden om eventueel met Engels te stoppen in uw situatie, zou zijn als uw zoontje negatief reageert op de Engelse taal van vader, en positiever reageert als vader Nederlands gaat praten. Hopelijk heeft u hier iets aan?

Met vriendelijke groet,

Mirjam Blumenthal
Senior onderzoeker bij Kentalis/ Pontem, gespecialiseerd in meertaligheid bij de doelgroepen van Kentalis 

Zie ook het blog van Mirjam Blumenthal

Reageer ook!

{fcomment id=134}