Hoe ga ik om met al die negatieve kritiek?

Hallo,

Ik woon samen met mijn man in Berlijn. Ik, Nederlandse, mijn man, Angolees, en mijn kind, Duitser, hebben minstens 4 talen thuis. Ik beheers het Duits nog niet zo goed en communiceer veel in het Engels met mijn echtgenoot. Met mijn 2-jarig zoontje is dat automatisch in het Nederlands. Sinds 12 maanden gaat hij halve dagen naar de Kindergarten waar Portugees (de meerderheidstaal in Angola, red.) en Duits wordt gesproken. Toch houd ik het Nederlands communiceren vol met mijn kleine man, maar krijg van mijn omgeving erg veel negatieve kritiek. Ik moet en zal Duits met mijn zoon praten. In de speeltuinen en met Duitse kinderen spreek ik gemengd met mijn zoon om hem niet buiten te sluiten. 70 procent van zijn woorden spreekt dan ook met een Nederlandse uitspraak uit, zowel tegen mij als tegen mijn man en de wereld om ons heen. Ik voel me vaak gediscrimineerd vanwege de taal en wordt hier erg onzeker door. De acceptatie in Berlijn is ver te zoeken, met name onder ouderen. Wat kan ik veranderen of verbeteren?

Sara

—————————————————————————————————————————————-

Beste Sara,

Wat heb je een interessant meertalig gezin! Jij en je echtgenoot spreken beiden jullie eigen talen tegen jullie zoon, en hij leert een derde taal (voornamelijk) buitenshuis. Dit klinkt in mijn oren als een prachtige manier om een drietalig kind groot te brengen!

Ik weet uit eigen ervaring hoe druk en discriminatie van personen om ons heen een mens kunnen laten twijfelen om zijn eigen taal over te dragen aan de volgende generatie; dit was namelijk de reden waarom ik nooit de eerste taal van mijn moeder heb geleerd. Ik ben er zeker van dat jij wèl weet wat veel van die criticasters niet weten. Namelijk ten eerste dat meertaligheid een groot aantal voordelen met zich meebrengt voor een kind, en bovendien dat de landstaal – in jouw geval het Duits – meestal de sterkste taal wordt zelfs al hoort het kind die taal thuis nooit. Je zegt dat hij een Nederlands accent heeft in andere talen, maar dat zal overgaan wanneer hij doorgaat met tijd door te brengen met Duitstalige kinderen op school en in het park.

Jij bent echter (zover ik begrepen heb) de enige link die hij heeft naar de taal van zijn wortels, het Nederlands. Alhoewel het nu misschien niet zo lijkt, gaat deze taal de komende jaren versterking nodig hebben. Het is een goed idee om hier even bij stil te staan en na te denken over het belang dat het overdragen van jouw moedertaal heeft voor je kind. We kunnen andere mensen niet veranderen en er bestaan helaas misverstanden (en daardoor kritiek) over meertaligheid in de buitenwereld. Het is echter gemakkelijker om daar mee om te gaan als we weten waarom we onze kinderen meertalig opvoeden, en wat de consequenties zouden zijn als we het niet deden. Voor mij waren de consequenties van het feit dat mijn moeder haar taal niet tegen mij sprak, dat ik mij toen ik opgroeide vaak een vreemdeling voelde in mijn eigen familie, en geen deel uitmaakte van mijn moeders wereld (ik heb daarover een artikel geschreven dat je hier kunt vinden). Echt besef dat we onze kinderen door middel van taal (talen in jullie geval!) de sleutels geven tot hun culturele erfgoed, maakt het makkelijker om zelfverzekerd en trots te zijn over wat we doen, tegenover mensen die het gewoon niet begrijpen. Lezen over het onderwerp meertaligheid en andere mensen ontmoeten (in levende lijve of online)  die hetzelfde doen, helpt hierbij.

Ik wou dat iemand mijn moeder had verteld wat ik jou nu ga vertellen: houd alsjeblieft vol en je kind zal je er op een dag voor bedanken.

De Finse Annika Bourgogne en haar Franse echtgenoot voeden hun dochters tweetalig op. Annika is auteur van het boek ‘Be bilingual. Practical Ideas for Mulitlingual Families’. Meer informatie vindt u op www.be-bilingual.net. Neem ook eens kijkje op Annika’s blog, Journal of a bilingual family.

Reageer ook!

 You can read Annika’s original answer in English by clicking the slider below. 

{slider Lees verder|closed}

Hello, I live in Berlin together with my husband. I am Dutch, my husband is Angolan, my child is German, and we have at least four languages at home. I have not mastered German very well yet, and often communicate in English with my husband. With my 2 year old son I automatically communicate in Dutch. Since 12 months he visits the half-day kindergarten where Portuguese (the majority language in Angola, ed.) and German is spoken. Still, I keep communicating in Dutch with my small fellow, but I get a lot of negative criticism from my surroundings. I absolutely ought to speak German to my son. In playgrounds and with German children I speak mixed language to my son in order not to exclude him. He says 70 percent of his words with a Dutch pronounciation, both to me and my husband as well as to the people around us. I often feel discriminated against because of my language and this makes me feel very insecure. Acceptance is hard to be found in Berlin, especially among the elderly. What can I change or improve?
Sara

—————————————————————————————————————————————————-

 Dear Sara,

What an interesting multilingual family you have! You and your husband both speak your languages to your son, and he learns a third language (mainly) outside the home. This to me sounds like a wonderful way to raise a trilingual child!

I know first hand how pressure and discrimination from people around us can make a person doubt transmitting one’s own language to the next generation; after all, this was the reason I never learned my mother’s first language. I am sure that you know what many of the critics don’t: that first of all, multilingualism comes with a great number of benefits to the child and that, in addition, the community language – in your case German – often becomes the strongest language even if the child never hears it at home. As they grow, children spend more and more time at school, activities, and with friends – most often in the community language. The Dutch accent you now say he has in other languages will pass as he continues to spend time at school and in the park with German-speaking children.

You, however (as far as I’ve understood), are the only every day link your child has to his heritage language, Dutch. While it may seem different now, this language will need reinforcement in the years to come, and it is a good idea to stop and think about the importance that transmitting your native language has to you and to your child. We can’t change other people and there are unfortunately misconceptions (and hence criticism) about multilingualism out there. However, it is easier to deal with it when we know why we raise our children bilingually, and what the consequences of not doing it would be. For me, the consequences of my mother not having spoken her language to me have been that, growing up, I  often felt like a stranger in my own family and was not a part of my mother’s world ( I have written about this in an article you can find here).  Really knowing that we are giving our children the keys to their cultural heritage through language (languages in your case!) makes it easier to be confident and proud of what we’re doing in front of people who just don’t understand. Reading about the topic and meeting other people (in person and online) who are doing the same thing, helps with this.

I wish someone had once told my mom what I’m about to tell you: please persevere and your child will thank you one day.

The Finnish Annika Bourgogne and her French husband are raising their daughters bilingual. Annika is the author of the book ‘Be bilingual. Practical Ideas for Mulitlingual Families’. More information can be found at www.be-bilingual.net. Also take a look at Annika’s blog, Journal of a bilingual family.

{/sliders}